20-րդ դարը ականատես եղավ ժամանակակից բալետի պարողների, պարուսույցների և կոմպոզիտորների ուշագրավ համագործակցություններին, որոնք ազդեցին բալետի շարժման էվոլյուցիայի վրա: Ստեղծագործական մտքերի միջև այս դաշինքները ձևավորել են բալետի պատմությունն ու տեսությունը՝ թողնելով երկարատև ազդեցություն արվեստի ձևի վրա:
Համագործակցություններ, որոնք ձևավորեցին ժամանակակից բալետը
Ժամանակակից բալետի ամենակարևոր համագործակցություններից մեկը Մարթա Գրեհեմի, Ահարոն Քոփլանդի և Իսամու Նոգուչիի միջև էր: Գրեհեմը, որը հայտնի է ժամանակակից պարի իր բեկումնային տեխնիկայով, համագործակցել է Կոպլենդի՝ ռահվիրա կոմպոզիտորի և Նոգուչիի, հարգված քանդակագործի հետ՝ ստեղծելու խորհրդանշական բալետներ, ինչպիսին է «Ապալաչյան գարունը»: Նրանց առարկաների միջև սիներգիան հանգեցրեց բեկումնային խորեոգրաֆիայի, որը ցուցադրեց ամերիկյան թեմաների էությունը և ժամանակակից բալետի պիոներական ոգին:
Մեկ այլ ազդեցիկ գործընկերություն Ջորջ Բալանշինի և Իգոր Ստրավինսկու գործընկերությունն էր: Հայտնի պարուսույց Բալանշինը համագործակցել է հեղափոխական կոմպոզիտոր Ստրավինսկու հետ՝ ստեղծելով այնպիսի գլուխգործոցներ, ինչպիսիք են «Ապոլոնը» և «Ագոնը»: Նրանց համագործակցությունը մարմնավորում էր նեոկլասիկական ոճը՝ միախառնելով ավանդական բալետը ժամանակակից նորարարության հետ՝ վերաիմաստավորելու արվեստի ձևը և ոգեշնչելու պարուսույցների և կոմպոզիտորների ապագա սերունդներին:
Ազդեցությունը բալետի պատմության և տեսության վրա
Այս համագործակցությունները ոչ միայն ցուցադրեցին անհատների ստեղծագործական հանճարը, այլև նպաստեցին բալետի պատմության և տեսության առաջխաղացմանը: Այս համագործակցություններում պարի, երաժշտության և վիզուալ արվեստի միաձուլումը ընդլայնեց ավանդական բալետի սահմանները՝ բացելով գեղարվեստական արտահայտման և մեկնաբանության նոր ուղիներ: Այս համագործակցությունների կողմից ներդրված սկզբունքներն ու նորարարությունները շարունակում են ազդել ժամանակակից բալետի ուսուցման, տեխնիկայի և ռեպերտուարի վրա՝ ապահովելով նրանց մնայուն ժառանգությունը 21-րդ դարում:
Համագործակցության ժառանգություն
Այս համագործակցությունների ժառանգությունը դուրս է գալիս հենց ստեղծագործություններից, քանի որ դրանք ոգեշնչել են պարողների, պարուսույցների և կոմպոզիտորների հետագա սերունդներին՝ ուսումնասիրելու միջդիսցիպլինար համագործակցությունը և առաջ մղելու գեղարվեստական արտահայտման սահմանները: Նրանց ազդեցությունը ժամանակակից բալետային շարժման և տեսության վրա շարունակում է զգալ ժամանակակից ներկայացումներում, որտեղ համագործակցության ոգին մնում է շարժիչ ուժը բալետի ապագայի ձևավորման գործում: