Waacking-ը, պարային ոճը, որը ծագել է 1970-ականների դիսկո դարաշրջանում, վերածվել է վիզուալ արվեստի ձևի, որը մարմնավորում է ստեղծագործականությունը, արտահայտությունը և անհատականությունը: Այս դինամիկ պարային ժանրը գրավել է արտիստների, կատարողների և էնտուզիաստների ուշադրությունն ամբողջ աշխարհում՝ դարձնելով այն ժամանակակից վիզուալ արվեստի կարևոր բաղադրիչ:
Պատմություն
Waacking-ի ակունքները կարելի է գտնել Լոս Անջելեսում, որտեղ այն առաջացել է որպես ԼԳԲՏՔ+ և դիսկոտեկ ենթամշակույթների արտացոլում: Ժամանակի պարային ոճերի ազդեցությամբ՝ waacking-ը բնութագրվում էր ձեռքերի սուր շարժումներով, թատերական դիրքերով և բարդ ոտքով:
Տեխնիկա
Waacking-ը որպես վիզուալ արվեստ ներառում է մի շարք տեխնիկա, որոնք ցուցադրում են ճշգրտությունը, ռիթմը և պատմվածքը: Պարողները օգտագործում են ձեռքերի շարժումները, գծերը և դիրքերը՝ տեսողականորեն գրավիչ ներկայացումներ ստեղծելու համար: Տարածության, երաժշտականության և հույզերի օգտագործումն էլ ավելի է ուժեղացնում երևակայության գեղարվեստական տարրերը:
Մշակութային ազդեցություն
Որպես վիզուալ արվեստի ձև, waacking-ը գերազանցել է պարային ակումբները և ընդգրկվել արվեստի հաստատությունների, պատկերասրահների և մշակութային միջոցառումների կողմից: Շարժման, նորաձևության և երաժշտության իր միաձուլումը ազդել է ժամանակակից արվեստի, լուսանկարչության և նորաձևության դիզայնի վրա՝ յուրահատուկ հարթություն հաղորդելով վիզուալ արվեստի պրակտիկային:
Միացում պարի դասընթացներին
Հաշվի առնելով իր վիզուալ արվեստի հատկանիշները՝ waacing-ը դարձել է պարի դասերի անբաժանելի մասը՝ ուսանողներին առաջարկելով շարժման գրավիչ և արտահայտիչ ձև: Պարի դասերը, որոնք ներառում են թրթռում, ոչ միայն կենտրոնանում են տեխնիկայի և կատարողականի վրա, այլ նաև դաստիարակում են ստեղծագործական ունակությունները, ինքնարտահայտումը և վստահությունը մասնակիցների մեջ:
Անկախ նրանից՝ փորձված լինելով պարարվեստի ստուդիայում, թե ցուցադրվել է արվեստի ցուցահանդեսում, զարթոնքը որպես վիզուալ արվեստի ձև շարունակում է ոգեշնչել անհատներին՝ ընդունելու շարժումը որպես գեղարվեստական արտահայտման միջոց՝ վերասահմանելով ժամանակակից վիզուալ արվեստի սահմանները: