Ինչ վերաբերում է պարային դասընթացներին, ապա հիփլեթի հայտնվելը ստեղծել է յուրահատուկ և գրավիչ փորձ, որը միախառնում է ավանդական բալետի շնորհը հիփ-հոփի վարակիչ էներգիայի հետ: Հիպլետը իսկապես գնահատելու համար անհրաժեշտ է հասկանալ նրա պատմությունը, էվոլյուցիան և մշակութային նշանակությունը:
Հիպլետի ծագումը
Հիպլետի պատմությունը սկսվում է 1990-ականների սկզբից, որտեղ Հոմեր Բրայանտը, Չիկագոյի բազմամշակութային պարային կենտրոնի հիմնադիրը, ձգտում էր ստեղծել այնպիսի պարային ձև, որը կդիմավորեր երիտասարդ պարողներին անապահով համայնքներում: Բրայանտը համակցեց դասական բալետի տեխնիկան քաղաքային պարային ոճերի հետ, ինչը հանգեցրեց բեկումնային միաձուլման, որը նա հորինեց որպես «հիպլետ»:
Հիպլետի էվոլյուցիան
Տարիների ընթացքում հիփլետը տեղայնացված երեւույթից վերածվել է համաշխարհային սենսացիայի: Վիրուսային տեսանյութերի և բարձր մակարդակի ելույթների միջոցով հիփլեթը գրավել է պարի սիրահարների երևակայությունը ամբողջ աշխարհում: Նրա աճող ժողովրդականությունը հանգեցրել է հիփլեթի հատուկ դասընթացների և սեմինարների ստեղծմանը, ինչը թույլ է տալիս ձգտող պարողներին ընկղմվել արվեստի այս նորարար ձևի մեջ:
Հիպլետի մշակութային ազդեցությունը
Հիպլեթը գերազանցել է պարային քայլերն ու առօրյան՝ դառնալով մշակութային երևույթ, որը ռեզոնանս է ունենում տարբեր հանդիսատեսների մոտ: Դասական բալետի և քաղաքային էքսպրեսիայի միջև անջրպետը կամրջելով՝ հիփլեթը մարտահրավեր է նետել պարի ավանդական պատկերացումներին և կարևոր խոսակցություններ առաջացրել արվեստում ներառման, բազմազանության և ներկայացվածության մասին:
Չիկագոյի պարային ստուդիայում իր համեստ սկզբնավորումից մինչև ստեղծագործության և հզորացման խորհրդանիշի ներկայիս կարգավիճակը, հիփլեթի պատմությունը վկայում է պարի փոխակերպող ուժի մասին: Քանի որ հիփլեթը շարունակում է ոգեշնչել բոլոր տարիքի և ծագման անհատներին, նրա ազդեցությունը պարի դասերի աշխարհի և կատարողական արվեստի վրա կդիմանա գալիք սերունդներին: