Թափ պարը պարի ձև է, որը բնութագրվում է հատակին հարվածող կոշիկների հնչյունների օգտագործմամբ՝ որպես հարվածային հարվածի ձև՝ համատեղելով ռիթմը, արտահայտությունները և շարժումները: Թափ պարի արվեստը խորապես ազդվել է տարբեր մշակութային և պատմական աղբյուրներից՝ ձևավորելով դրա տեխնիկան, ոճերը և նշանակությունը: Եկեք ուսումնասիրենք թակապարի տարբեր մշակութային ազդեցությունները և ինչպես դրանք ներառել պարի դասընթացներում:
Պատմական արմատներ և աֆրիկյան ազդեցություններ
Թափ պարը կարող է իր արմատները գտնել աֆրիկյան և եվրոպական պարային ձևերի միաձուլումից: Թափ պարի ռիթմիկ և հարվածային տարրերը մեծապես պարտական են աֆրիկյան ավանդույթներին, որտեղ պարը և թմբուկահարելը համայնքային ծեսերի և արտահայտությունների անբաժանելի մասն էին: Ոտնաթաթի բարդ աշխատանքը և համակցված ռիթմերը դիպուկ պարում իրենց ակունքներն են գտնում աֆրիկյան պարի և երաժշտության մեջ՝ յուրօրինակ մշակութային հարստություն հաղորդելով արվեստի այս ձևին:
Եվրոպական ներդրումները և Վոդևիլի դարաշրջանը
Ամերիկա մայրցամաքում զարգանալով թակապարը, այն յուրացրեց եվրոպական պարային ոճերի տարրերը, մասնավորապես՝ իռլանդական ստեպ պարը և շոտլանդական կլոկ պարը: Եվրոպական այս ազդեցությունները նպաստեցին դիպուկ պարի տարբեր տեխնիկայի զարգացմանը, ինչպիսին է մետաղյա ծայրով կոշիկների օգտագործումը յուրահատուկ հնչյուններ և ռիթմեր ստեղծելու համար: Աֆրիկյան և եվրոպական ազդեցությունների միաձուլումը Վոդևիլի ժամանակաշրջանում 19-րդ դարի վերջում և 20-րդ դարի սկզբին նշանակալի դեր խաղաց դիպուկ պարի հանրահռչակման և այն որպես զվարճանքի նշանավոր ձևի հաստատման գործում:
Ջազի դարաշրջան և աֆրոամերիկյան մշակույթ
1920-ականների և 1930-ականների ջազի դարաշրջանը Միացյալ Նահանգներում տեսավ դիպուկ պարի ծաղկում, որի արմատները խորապես կապված էին աֆրոամերիկյան մշակութային փորձի հետ: Թափ պարը դարձավ աֆրոամերիկացի արվեստագիտության, ստեղծագործության և ճկունության կենսական արտահայտությունը ռասայական տարանջատման և դժբախտության ժամանակաշրջանում: Բիլլի պես ազդեցիկ ծորակ պարողներ