16-րդ դարի սկզբին թագավորական պալատների և հանրային հանդիսատեսի համար բալետային ներկայացումները զգալիորեն տարբերվում էին՝ արտացոլելով ժամանակի սոցիալական և մշակութային դինամիկան։
Թագավորական դատարաններում բալետը բնութագրվում էր նրբագեղության և նրբագեղության ճոխ ցուցադրություններով, որոնք հաճախ ծառայում էին որպես զվարճանքի և քաղաքական արտահայտման միջոց արիստոկրատիայի համար։ Խորեոգրաֆիան և երաժշտությունը խճճված կերպով նախագծված էին նրբագեղություն և նրբագեղություն ներշնչելու համար՝ շեշտը դնելով քաղաքավարական ձևերի և վայելչության վրա:
Ընդհակառակը, բալետային ներկայացումները հանրային հանդիսատեսի համար ավելի մատչելի էին և հաճախ տեղի էին ունենում բացօթյա վայրերում կամ հրապարակներում: Այս ներկայացումները նախատեսված էին ավելի լայն ժողովրդագրության համար և տոգորված էին տոնախմբության և համայնքային տոնակատարության զգացումով: Խորեոգրաֆիան դինամիկ և աշխույժ էր՝ ներառելով ժողովրդական տարրեր և հանրաճանաչ երաժշտություն՝ հանրությանը ներգրավելու համար:
Մեկ այլ հիմնական տարբերություն կայանում է յուրաքանչյուր տեսակի կատարման հետ կապված սոցիալական նշանակության մեջ: Թագավորական պալատի բալետները հաճախ պատվիրվում էին ոգեկոչելու կարևոր իրադարձություններ կամ հարգանքի տուրք մատուցելու այցելող բարձրաստիճան անձանց՝ ծառայելով որպես պալատի հզորության և հեղինակության արտացոլում։ Ի հակադրություն, հանրային բալետները ուղղված էին բնակչության շրջանում միասնության և կոլեկտիվ ինքնության զգացում առաջացնելուն, որոնք հաճախ պարունակում էին ազգային բանահյուսության և համայնքային համերաշխության թեմաներ:
Ավելին, թագավորական պալատի բալետների զգեստներն ու բեմադրությունները շռայլ էին և մշակված, ինչը նշանակում էր իշխող վերնախավի հարստությունն ու վեհությունը: Ի հակադրություն, հանրային բալետները ընդգրկում էին ավելի պարզ և գործնական զգեստներ, ինչը թույլ էր տալիս շարժման ավելի մեծ ազատություն և հասանելիություն ավելի լայն լսարանի համար:
Կարևոր է նշել, որ չնայած այս տարբերություններին, ինչպես թագավորական պալատը, այնպես էլ հանրային բալետային ներկայացումները վճռորոշ դեր են խաղացել բալետի վաղ զարգացման ձևավորման գործում՝ որպես արվեստի ձև: Յուրաքանչյուր պարամետր պարուսույցների և պարողների համար եզակի հնարավորություններ էր տալիս ցուցադրելու իրենց տաղանդներն ու ստեղծագործական ունակությունները՝ նպաստելով բալետի պատմության և տեսության հարուստ գոբելենին: