Դասական բալետն իր նրբագեղ շարժումներով և նրբագեղ խորեոգրաֆիայով ունի հարուստ պատմություն, որը սկսվում է Վերածննդի դարաշրջանից: Խորանալով արվեստի այս ձևի ակունքներում՝ մենք ավելի խորը ըմբռնում ենք ստանում դրա սկզբունքների և այն պատմական համատեքստի մասին, որում այն զարգացել է:
Դասական բալետի ծնունդը
Դասական բալետն իր արմատներն ունի 15-րդ և 16-րդ դարերի իտալական Վերածննդի դատարաններում, որտեղ այն հայտնվեց որպես արիստոկրատիայի ժամանցի ձև: Սկզբում այն հայտնի էր որպես «դատական բալետ» և ցուցադրում էր շքեղ զգեստներ, մշակված դեկորացիաներ և ներկայացումներ, որոնք համատեղում էին պարը, երաժշտությունը և պատմվածքը:
Բալետ Ֆրանսիայում
17-րդ դարում բալետը մեծ ճանաչում ձեռք բերեց Ֆրանսիայում, հատկապես Լյուդովիկոս XIV թագավորի օրոք։ Նա հիմնել է Académie Royale de Danse-ը՝ բալետի արվեստին նվիրված առաջին հաստատությունը, ինչպես նաև ինքը հանդես է եկել մի քանի բալետներում։ Ֆրանսիական ազդեցությունը բալետի վրա շարունակում է զգալի մնալ, քանի որ դասական բալետի շատ տերմիններ և տեխնիկաներ ծագում են հենց այս ժամանակաշրջանից:
Ռոմանտիկ դարաշրջան
19-րդ դարում ռոմանտիկ դարաշրջանը նշանակալի տեղաշարժ է արձանագրել բալետի ոճի և պատմվածքի մեջ: Այս ժամանակաշրջանում առաջացան այնպիսի հայտնի բալետներ, ինչպիսիք են «Ժիզելը» և «Լա Սիլֆիդը», որոնք ընդգծում էին էմոցիաները, եթերային գեղագիտությունը և պոինտի ստեղծագործության օգտագործումը: Ավանդական տուտուն, որը դասական բալետի զգեստների բնորոշ նշանն է, նույնպես հայտնի դարձավ այս ընթացքում:
Բալետմայստերների ազդեցությունը
Հիմնական դեմքեր, ինչպիսիք են Մարիուս Պետիպան և Ժան-Ժորժ Նովերը գործիքային դեր են խաղացել դասական բալետի ձևավորման գործում: Պետիպան, որը հայտնի է «Շչելկունչիկ» և «Կարապի լիճը» խորհրդանշական բալետների խորեոգրաֆիայով, հարգված է իր հիասքանչ «pas de deux»-ով և անսամբլային բարդ պարերով: Մյուս կողմից, Նովերրեն հանդես էր գալիս բալետի ավելի արտահայտիչ և պատմողական ոճի օգտին՝ ճանապարհ հարթելով բալետային պատմվածքի և կերպարների պարերի զարգացման համար։
Բալետի տեխնիկայի էվոլյուցիան
Դասական բալետի զարգացման հետ մեկտեղ զարգացան նաև նրա տեխնիկական կողմերը: Բալետի դիրքերի, քայլերի և շարժումների կոդավորման վրա մեծ ազդեցություն են ունեցել պարողներն ու ուսուցիչները, ինչպիսիք են Էնրիկո Չեկչետին և Ագրիպինա Վագանովան: Նրանց մեթոդներն ու համակարգերը շարունակում են մնալ բալետի ուսուցման և ներկայացման հիմքը այսօր:
Ժառանգություն և շարունակական էվոլյուցիա
Դասական բալետի ժառանգությունը պահպանվում է հայտնի ընկերությունների միջոցով, ինչպիսիք են Բոլշոյի բալետը և թագավորական բալետը, որոնք պահպանում և նորարարում են արվեստի ձևը: Բալետը շարունակում է հարմարվել և զարգանալ ժամանակակից պարուսույցների միջոցով, ովքեր ճեղքում են ավանդույթի սահմանները՝ հարգելով դրա հավերժական սկզբունքները: